Dazzling Delhi
Door: Mara en Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Mara en Jeroen
03 Oktober 2010 | India, New Delhi
Is India een goed begin als je een jaar op wereldreis gaat? Ja en nee. India is chaos, drukte, stank, viezigheid, warmte. Maar India is ook kleuren, geuren, lachende mensen en heerlijk eten. India is indrukwekkend. Overweldigend.
Als we met onze backpacks uit het vliegtuig stappen, overvalt de vochtige warmte ons als een warme deken. We worden opgehaald door twee jongens van ons hotel, die ons al slingerend en toeterend door het Indiase verkeer loodsen. Geen spiegels, alles op gevoel. Als er iets in de weg rijdt (riksja’s, tuk tuks, fietsers) wordt deze met een luide claxon opzij gebonjourd. Hier geldt het recht van de sterkste, zoveel is duidelijk. We zien onze eerste heilige koe, omringd door apen. Maar ook de eerste sloppenwijken, een kapper die zijn werk midden op straat doet en zwerfkinderen. Ons hotel is kitschy, maar comfortabel, en we ploffen meteen in bed om bij te komen van het emotionele afscheid op Schiphol en de lange reis die daarop volgde.
Als je net wakker bent en eigenlijk nog niet helemaal uitgeslapen, is het moeilijk om weerstand te bieden aan de Indiase touts, mannen die je overal en altijd iets proberen aan te smeren. We worden meegenomen naar een reisbureautje vlakbij Connaught Place. Het officiële toeristenbureau, zeggen ze, maar dat zeggen ze altijd. We vragen om een plattegrond en zij proberen ons uitstapjes, treintickets en auto’s met chauffeur te verkopen. Met behulp van handige afwimpeltips uit de Lonely Planet (onze Bijbel het komende jaar!) lukt het ons zonder kleerscheuren en lege portemonnees uit het reisbureau weg te komen. Tijd om iets te eten. Haldiram’s, een soort Indiaas fastfoodrestaurant, biedt uitkomst. Voor nog geen 5 euro eten we een heerlijke dosa, een Zuid-Indiase hartige pannenkoek gevuld met een pittig mengsel van aardappels en kikkererwten. Een op het eerste gezicht aardige student blijkt toch weer een tout. We worden al beter in nee zeggen, maar helemaal vlekkeloos gaat het nog niet. Een (achteraf) te dure tuk tuk brengt ons naar India Gate: mooi, maar niet onvergetelijk. Dan wandelen we door de met hitte en smog doordrenkte straten van New Delhi naar de Tombe van Humayun. Indiërs betalen 10 rupee entree, wij arme buitenlanders 250! Jeroen praat als brugman, maar ze willen niet geloven dat hij echt uit India komt. Helaas. Met de voor de Commonwealth Games (die vandaag begonnen zijn) aangelegde metro gaan we terug naar ons hotel. Moe van alle indrukken. Nog niet helemaal voldaan.
Slapen. Eindelijk. We worden pas om 12 uur de volgende ochtend wakker. Een eerste kennismaking met Indiase chai, zoetige thee met melk, die ons allebei niet echt bevalt. Dan op naar Old Delhi, op zoek naar het India waar we van droomden. We nemen weer de hypermoderne metro, waar speciale treinstellen zijn voor vrouwen en een beveiligingsagent ervoor zorgt dat mensen eerst uit kunnen stappen voordat hordes mensen zich naar binnen dringen. Delhi heeft rond de 14 miljoen inwoners, dus het is overal een drukte van belang. Ook in de metro, maar die is snel en heeft airco en lijkt dus verder in niets op de rest van de stad. Old Delhi verovert meteen ons hart. Dit is het echte India. Chaotische bazaars, waar Moslims, Hindoes en toeristen (weinig!) gemoedelijk door elkaar krioelen. Wederom getoeter, geuren, viezigheid. Maar ook vrouwen in kleurrijke sari’s, goedlachse mensen, het imposante Rode Fort, en de Jama Masjid moskee, waar we, weliswaar op blote voeten en Mara in een allesbedekkend gewaad, als niet-moslims toch een kijkje konden nemen. Een wandeling door de bazaar zuigt alle laatste energie uit ons. Doet denken aan de souks van Marrakech, inclusief de gesluierde vrouwen en het met vliegen bedekte vlees. Overweldigende drukte. Een fietsriksja brengt ons naar de metro. Wij zijn vandaag overal een attractie. Mensen staren ons aan, zwaaien naar ons, maken zelfs foto’s van ons. Kinderen rennen achter de riksja aan. Voelt vreemd.
Na deze eerste kennismaking met India, verheugen wij ons op wat ons nog te wachten staat. Is India een goed begin voor een wereldreis? Ja en nee. India wel, misschien Delhi niet. Morgen reizen we verder naar Varanasi.
Als we met onze backpacks uit het vliegtuig stappen, overvalt de vochtige warmte ons als een warme deken. We worden opgehaald door twee jongens van ons hotel, die ons al slingerend en toeterend door het Indiase verkeer loodsen. Geen spiegels, alles op gevoel. Als er iets in de weg rijdt (riksja’s, tuk tuks, fietsers) wordt deze met een luide claxon opzij gebonjourd. Hier geldt het recht van de sterkste, zoveel is duidelijk. We zien onze eerste heilige koe, omringd door apen. Maar ook de eerste sloppenwijken, een kapper die zijn werk midden op straat doet en zwerfkinderen. Ons hotel is kitschy, maar comfortabel, en we ploffen meteen in bed om bij te komen van het emotionele afscheid op Schiphol en de lange reis die daarop volgde.
Als je net wakker bent en eigenlijk nog niet helemaal uitgeslapen, is het moeilijk om weerstand te bieden aan de Indiase touts, mannen die je overal en altijd iets proberen aan te smeren. We worden meegenomen naar een reisbureautje vlakbij Connaught Place. Het officiële toeristenbureau, zeggen ze, maar dat zeggen ze altijd. We vragen om een plattegrond en zij proberen ons uitstapjes, treintickets en auto’s met chauffeur te verkopen. Met behulp van handige afwimpeltips uit de Lonely Planet (onze Bijbel het komende jaar!) lukt het ons zonder kleerscheuren en lege portemonnees uit het reisbureau weg te komen. Tijd om iets te eten. Haldiram’s, een soort Indiaas fastfoodrestaurant, biedt uitkomst. Voor nog geen 5 euro eten we een heerlijke dosa, een Zuid-Indiase hartige pannenkoek gevuld met een pittig mengsel van aardappels en kikkererwten. Een op het eerste gezicht aardige student blijkt toch weer een tout. We worden al beter in nee zeggen, maar helemaal vlekkeloos gaat het nog niet. Een (achteraf) te dure tuk tuk brengt ons naar India Gate: mooi, maar niet onvergetelijk. Dan wandelen we door de met hitte en smog doordrenkte straten van New Delhi naar de Tombe van Humayun. Indiërs betalen 10 rupee entree, wij arme buitenlanders 250! Jeroen praat als brugman, maar ze willen niet geloven dat hij echt uit India komt. Helaas. Met de voor de Commonwealth Games (die vandaag begonnen zijn) aangelegde metro gaan we terug naar ons hotel. Moe van alle indrukken. Nog niet helemaal voldaan.
Slapen. Eindelijk. We worden pas om 12 uur de volgende ochtend wakker. Een eerste kennismaking met Indiase chai, zoetige thee met melk, die ons allebei niet echt bevalt. Dan op naar Old Delhi, op zoek naar het India waar we van droomden. We nemen weer de hypermoderne metro, waar speciale treinstellen zijn voor vrouwen en een beveiligingsagent ervoor zorgt dat mensen eerst uit kunnen stappen voordat hordes mensen zich naar binnen dringen. Delhi heeft rond de 14 miljoen inwoners, dus het is overal een drukte van belang. Ook in de metro, maar die is snel en heeft airco en lijkt dus verder in niets op de rest van de stad. Old Delhi verovert meteen ons hart. Dit is het echte India. Chaotische bazaars, waar Moslims, Hindoes en toeristen (weinig!) gemoedelijk door elkaar krioelen. Wederom getoeter, geuren, viezigheid. Maar ook vrouwen in kleurrijke sari’s, goedlachse mensen, het imposante Rode Fort, en de Jama Masjid moskee, waar we, weliswaar op blote voeten en Mara in een allesbedekkend gewaad, als niet-moslims toch een kijkje konden nemen. Een wandeling door de bazaar zuigt alle laatste energie uit ons. Doet denken aan de souks van Marrakech, inclusief de gesluierde vrouwen en het met vliegen bedekte vlees. Overweldigende drukte. Een fietsriksja brengt ons naar de metro. Wij zijn vandaag overal een attractie. Mensen staren ons aan, zwaaien naar ons, maken zelfs foto’s van ons. Kinderen rennen achter de riksja aan. Voelt vreemd.
Na deze eerste kennismaking met India, verheugen wij ons op wat ons nog te wachten staat. Is India een goed begin voor een wereldreis? Ja en nee. India wel, misschien Delhi niet. Morgen reizen we verder naar Varanasi.
-
03 Oktober 2010 - 18:33
Christel (maandag):
Antwoord op jullie laatste vraag: India is een goed begin van jullie reis. Als jullie dit overleven (rijkdom & armoede zo dicht bij elkaar)dan gaat de rest ook lukken... het is een raar land en er komt een hoop voorbij... ze zeggen niet voor niks: You love it or you hate it! Hopelijk leren jullie van het land te houden, want het is zo mooi. Ben benieuwd wat jullie van Varanassi vinden. Ik vond het erg indrukwekkend en zo bizar die verbrandingen voor je neus. Geniet van jullie trip.
Liefs,
Christel -
04 Oktober 2010 - 07:25
Miriam:
Gek, tot op de laatste minuut op Schiphol stond ik er niet bij stil dat jullie echt op wereldreis gingen... Nu, na dit prachtige verhaal, voel ik tot een kleine steek van jaloezie! ;-) Geniet van alle overweldigingen en overdonderingen!!
X Miriam -
04 Oktober 2010 - 07:37
Karin:
Hey lieverds,
Wow als ik jullie eerste reisverslag zo lees, dan realiseer ik me pas echt dat jullie reis nu toch echt begonnen is. Wat een hoop indrukken hebben jullie al opgedaan deze eerste paar dagen. Geniet van de bijzonderheden van India, de cultuur en gewoontes. Na het lezen van dit alles waande ik me ook even in deze ongelooflijke wereld, maar helaas back to reality en nu weer gewoon aan het werk!
X Karin -
04 Oktober 2010 - 18:10
Mama:
Wat geweldig, om zo in mijn veilige luie stoel jullie reis te kunnen volgen en over jullie ervaringen te lezen. Ben toch ook wel een beetje jaloers dat jullie dit allemaal in het echt meemaken. Wat exotisch en kleurrijk, geweldig.
Ben nu al benieuwd naar jullie volgende verslag.
Veel liefs. -
04 Oktober 2010 - 19:48
Kim:
Wauw. Heb net een Skypegesprek met Lynn afgerond en we waren aan het babbelen over hoe gek het is dat jullie nu daar zitten... wat een mooi verhaal van jullie eerste indrukken! En mooie foto's ook! Goede reis! -
04 Oktober 2010 - 19:48
Lynn:
Super om jullie eerste verslag te lezen! ZO heb ik toch het gevoel een beetje te weten wat jullie doen en hoe jullie leventje eruit ziet! Mis jullie! (Ja Jeroen, jou natuurlijk nog veel meer dan mara :) xxxxxxxxxxxxxxxx -
05 Oktober 2010 - 10:25
Gerry:
Hey globetrotters,
het eerste veslag is zeer leuk en vooral heel herkenbaar!!!!!
Zoals jullie het beschrijven is het net of ik met je mee reis.(gelukkig voor jullie is dit niet mogelijk?! stel je voor zeg duh!!!)
En lowbudget reizen leer je binnen 'n paar dagen, 'n kwestie van 'n prijs afspreken wordt die niet geaccepteerd dan gewoon aanlopen 9 van de 10 keer komen ze achter je aan!!
Zo zijn er nog van allerlei goede tips maar zelf ervaren en er creatief mee omgaan is toch wel het leukste.
Dat ze niet geloven dat Jeroen uit India komt daar snap ik niets van!!!! Je kunt toch zo zien dat hij één van die miljoenen mensen is!!!
En ze horen toch duidelijk dat hij de taal beheerst,nou dan!!!
He luitjes ik kijk uit naar het volgend verslag.
Geniet ervan!!!(overbodige opmerking maar toch)
See You
-
06 Oktober 2010 - 18:18
Robert:
Die oranje leeuw zie je ook overal... ;)
Stank en chaos.. En dan trekken jullie ook nog eens, na al die inspanning en broeierige warmte, jullie schoenen uit.. Sjezuss kan er me iets bij voorstellen..
Alle gekheid op een stokie. Leuk verslag! Snap alleen niet waarom ze niet wilde geloven dat Jeroen uit India komt.
Nou nog 359 dagen... Gaat hard he.. ;)
Men ieder dag leven als of je het exspres doet.. Mooie dingen!
x, moi -
07 Oktober 2010 - 12:08
Carel:
Te gek!
Als ik dit zo lees denk ik dat Little India in Maleisie jullie zal gaan tegenvallen! Nemen jullie die vrouw met die zakken op haar hoofd mee naar NL? Kan ze helpen sjouwen met de boodschappen!
Veel plezier en laat je niet gek maken door die gasten! -
08 Oktober 2010 - 11:29
Peer En Karin:
Hoi Mara en Jeroen,
Erg leuk om jullie ervaringen zo met jullie, via de computer, achter ons bureau, te kunnen delen. Die warme deken als je uit het vliegtuig komt is heel herkenbaar. Wij hadden dat gevoel ook toen wij onze eerste verre reis maakten, ongeveer 20 jaar geleden. Geniet er maar van en op naar het volgende verslag.
Groetjes en dikke knuffel van Peer en Karin -
08 Oktober 2010 - 17:08
Jochem En Evelien:
Jullie eerste reisverslag, heerlijk om te lezen. Dat belooft nog wat! We volgen jullie met veel belangstelling. x Jochem en Evelien -
09 Oktober 2010 - 10:34
Sarah:
Ik heb nog geen tulp gevonden.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
